| Επίσημη τοποθεσία της "Βιβλιοθήκης Γυμνισμού" από 15/11/2023 |
ΚΠΓ
Είναι όμως απόλυτα βέβαιο ότι ο Νόμος αγνόησε ολωσδιόλου τον εντόπιο γυμνισμό,ιδιαίτερα δε τα συμφέροντα των γυμνιστών των μεγάλων αστικών κέντρων, εφ' όσον καμία μέριμνα δεν παίρνει για να τους εξασφαλίσει μία ή δύο κοντινές, κατά το δυνατό, παραλίες, που να παρέχουν τη δυνατότητα σ' αυτούς να ασκήσουν ανενόχλητοι το γυμνισμό, όπως προναφέραμε, κατά τον ελεύθερο χρόνο που διαθέτουν, (π.χ. τα Σαββατοκύριακα), εκτός, δηλαδή, του κατ' ανάγκη περωρισμένου χρόνου των θερινών διακοπών τους, οπότε έχουν τη δυνατότητα να πάνε σε νησί ή όπου αλλού ασκείται κατά παράδοση στη Χώρα μας γυμνισμός.
Από τη διατύπωση, μάλιστα, του σχετικού άρθρου, εάν θελήσει να το ερμηνεύσει κανείς κατά γράμμα, είναι A CONTRARIO παράνομοι όλοι όσοι ασκούν γυμνισμό εκτός του χώρου των οργανωμένων γυμνιστικών κάμπιγκ, (χωρίς να εξαιρούνται ούτε οι παραδοσιακές, από πολλά χρόνια, παραλίες γυμνιστών, όπως λ.χ. της Μυκόνου, της Σκιάθου κ.λπ.), εξαρτάται δε από την αυστηρότητα των τοπικών οργάνων της τάξεως (και ενδεχομένως από τις οδηγίες που θα έχουν), το κατά πόσο θα ανεχθούν την άσκηση του γυμνισμού στη μορφή που μέχρι τώρα γνωρίζουμε. Είναι άραγε αυτός ο σκοπός του νομοθέτου; Στην περίπτωση όμως αυτή και δεδομένων των μέχρι στιγμής πενιχρών αποτελεσμάτων στον τομέα της δημιουργίας γυμνιστικών κάμπιγκ, ο Νόμος θα έχει αποτελέσματα αντίθετα των επιδιωκομένων για τον τουρισμό μας, αντί να περύχει το σκοπό για τον οποίο έγινε.
Με τις σκέψεις αυτές κλείνομε το παρόν σημείωμά μας και παρακαλούμε να τις φέρετε στη δημοσιότητα, για να ακουσθεί και η άλλη πλευρά κσι για να μην παραπλανάται η κπινή γνώμη με ανακοινώσεις που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και στην κοινή λογική.
Από τον Φυσιολατρικό Σύλλογο «Ο ΑΔΑΜ ΚΑΙ Η ΕΥΑ»
Πιστεύουμε ότι, στόχος του Νόμου που εψηφίστηκε πρόσφατα για το γυμνισμό στην Ελλάδα, θα έπρεπε να είναι κυρίως αυτός: Να θέσει δηλαδή τα πλαίσια για την υπαγωγή του γυμνισμού που πράγματι ασκείται στη Χώρα μας, ατύπως και σε μεγάλη έκταση, σε κανόνες, εις τρόπον ώστε, ούτε οι γυμνιστές να ενοχλούν με την παρουσία τους όσους δεν επιθυμούν το γυμνισμό, ούτε οι ίδιοι να ενοχλούνται από τους διαφόρους φανατικούς, περιθωριακούς ή ανώμαλους τύπους, που βρίσκουν στις παραλίες αυτές στόχο για να ικανοποιούν τα απωθημένα τους.
Ο Νόμος αυτός, όπως τελικά διαμορφώθηκε, είναι φανερό ότι έχει σκοπό να προσελκύσει στην Ελλάδα μια σημαντική μερίδα τουριστών, οι οποίοι, μη βρίσκοντας στη Χώρα μας την κατάλληλη υποδοχή και κέντρα γυμνισμού οργανωμενα, καταφεύγουν στις γειτονικές Χώρες, οι οποίες καρπούνται, τη στιγμή αυτή, τη δική μας έλλειψη οργανώσεως στον τομέα αυτό, παρ΄όλο ότι εμείς έχομε αναμφισβήτητη υπεροχή απο απόψεως γραφικότητος περιβάλλοντος και κλιματολογικών συνθηκών. Από τα μέχρι τώρα πενιχρά αποτελέσματα, είναι πολύ αμφίβολο αν ο Νόμος αυτός επέτυχε τον ανωτέρω σκοπό, πιθανόν επειδή ο ιδιωτικός τομέας στον οποίο αφέθηκε η υλοποίηση του στόχου, αποβλέπει στην πραγματοποίηση αμέσων κερδών με τη μικρότερη δυνατή επενδυτική δαπάνη.
5. Δεν είναι στις προθέσεις μας να ξεπεράσουμε, τουλάχιστο στο παρόν σχόλιο, τα όρια και το χώρο της εφημερίδας σας, για να αντικρούσωμε τα νεφελώδη και εν πολλοίς αφελή συμπεράσματα του κ. Παζαρλή, ούτε να εμβαθύνουμε στην κατ΄ουσία εξέταση του θέματος, που θα μας οδηγούσε πολύ μακρυά. Γι' αυτό μας αρκεί αυτή την ώρα να παρατηρήσωμε ότι, ο κύριος αυτός παραγνωρίζει την πραγματικότητα για την ανάπτυξη του γυμνισμού στην Ελλάδα και ρίχνει λάσπη αδιακρίτως εναντίον όλων των σοβαρών και ευυπόληπτων ατόμων, Ελλήνων και ξλενων, οι οποίοι, όπως είναι γνωστό πλέον σε όλους, κατακλύζουν κατά χιλιάδες τα ελληνικά νησιά και ακρογιάλια, όπου κατά παράδοση ασκείται γυμνισμός στη Χώρα μας από πολλά ήδη χρόνια, πάντοτε μέσα σε αυστηρά όρια ευπρέπειας και σεβασμο΄των άλλων φυσιολατρών και του περιβάλλοντος εν γένει, χωρίς ποτέ να παρατηρηθεί στις ακτές αυτές κανένα έκτροπο, τουλάχιστο από της πλευράς των γυμνιστών.
Εμείς ανήκουμε στο Σύλογο γυμνιστών «Ο Αδάμ και η Εύα» ο οποίος είναι επισήμως ανεγνωρισμένος, με την απόφαση αριθ. 4655/27-12-1984 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και στον οποίο η εισδοχή νέων μελών γίνεται με μεγίστη προσοχή και εξονυχιστική διερεύνηση, προκειμένου να εξακριβωθεί το ποιον εκείνων που ζητύν να γίνουν μέλη του, ακριβώς για να διασφαλιστεί ότι δεν θα εισχωρήσουν σ' αυτόν ανεύθυνα άτομα, τα οποία θα δυσφημήσουν το Σύλλογο και την ιδέα του γυμνισμού, εν γένει, στα μάτια του κόσμου. Αυτή η τακτική, άλλωστε, τηρείται από όλα τα γυμνιστικά σωματεία σ' ολόκληρο τον κόσμο, δεδομένου ότι ο γυμνισμός παρέχει εύκολο έδαφος στη συκοφαντία, επειδή και μεμονωμένα ακόμη περιστατικά, θα αρκούσαν να δυσφημήσουν το γυμνιστικό κίνημα στο σύνολό του.
.jpg)
Προς τη Διεύθυνση Συντάξεως της εφημερίδος «ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ»
Κύριε Διευθυντά,
Θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σας σε δύο ανακοινώσεις που είδαν το φως της δημοσιότητος στην εφημερίδα σας, στα φύλλα της 6ης και 15ης Φεβρουαρίου 1985, προέρχονται δε και οι δύο από τον Πρόεδρο του Συλλόγου Γυμνιστών «Οι Πρωτόπλαστοι» κ. Δημ. Παζαρλή.
Σχετικά με το περιεχόμενο των ανακοινώσεων αυτών, έχομε να παρατηρήσωμε τα ακόλουθα:
1. Στην ανακοίνωση της 6ης Φεβρουαρίου, υπό τον τίτλο «Οι γυμνιστές πήραν το Κόρμαρι», αναφέρονται με κάθε λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά του κάμπιγκ που ενοικίασε ο Σύλλογος αυτός στην περιοχή της Δασιάς στην Κέρκυρα, εκτάσεως 35.000 μέτρων, που διαθέτει πολύ μεγάλ πισίνα, φως, κρύο-ζεστό νερο, τηλέφωνο κ.λπ. ανέσεις και που θα λειτουργήσει νόμιμα από την 1 Μαϊου μέχρι την 31 Οκτωβρίου 1985, ενώ, στη συνέχεια δίνονται τιμοκατάλογοι των παροχών του κάμπιγκ, των οποίων οι αναλυτικές τιμές, αφ' ενός ενοικιάσεως χώρων κατασκηνώσεως και μπεγκαλόους, αφ' ετέρου δε εστιατορίου και σούπερ-μάρκετ που προβλέπονται να λειτουργήσουν, είναι σύμφωνες με τον αγορανομικό κανονισμο του Ε.Ο.Τ. Στη συνέχεια, επίσης, αναφέρονται και οι αριθμοί τηλεφώνου στους οποίους θα πρέπει ν' απευθύνωνται οι ενδιαφερόμενοι για την κράτηση θέσεων.
2. Στην ανακοίνωση της 15ης Φεβρουαρίου, εντούτοις, η οποία αναφέρεται σε συνέντευξη προς τη συνεργάτιδα της; εφημερίδας σας Δίδα Στέλλα Βλαχογιάννη, μεταξύ πολλών άλλων, απαντώντας σε ερώτησή της σχετικά με το κάμπιγκ που επήρε στο Κόρμαρι Κερκύρας, ο κ. Παζαρλής απαντά: «Περιμένουμε την έγκριση του Ε.Ο.Τ. Μέχρι στιγμής δεν μας έχει δώσει την άδεια να λειτουργήσουμε και δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο την κοσκινίζει. Πρέπει να μας δοθεί εγκαίρως για να ειδοποιήσουμε τους ξένους γυμνιστές να έρθουν, προτού αποφασίσουν να πάνε στη Γιουγκοσλαυία, Αγγλία, Ισπανία» κ.λπ.
Στο σημείο αυτό να μας επιτρέψετε να εκφράσουμε την πρώτη απορία μας στα πολλά ερωτηματικά που γεννώνται από τη συνέντευξη αυτή:
Πώς προχώρησε ο κ. Παζαρλής σ' ένα τόσο εκτεταμένο έργο υποδομής (ύδρευση-αποχέτευση, φωτισμός, τηλέφωνο, εστιατόριο, σούπερ-μάρκετ κ.λπ.), το οποίο αντιπροσωπεύει, φυσικά, μία μεγάλη επένδυση, χωρίς να έχει εξασφαλίσει το βασικώτερο στοιχείο, δηλαδή την άδεια λειτουργίας από τον Ε.Ο.Τ; Την άδεια που «πρέπει να του δοθεί εγκαίρως(!) για να ειδοποιήσει τους ξένους...» Αλλά για τους γνωρίζοντες τα πράγματα, το «εγκαίρως» αυτό, ακομη και σήμερα αν επρόκειτο να του δοθεί η άδεια, δεν έχει καμία αξία, δεδομένου ότι οι ξένοι, με τη μεθοδικότητα που τους διακρίνει, έχουν ήδη προγραμματίσει τις διακοπές και έχουν κλείσει, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό από τον περασμένο ήδη χρόνο, το μέρος που θα πάνε, ακόμα δε και τον τρόπο που θα ταξιδέψουν. Κατά συνέπεια η φετινή σαιζόν είναι κατά το πλείστον χαμένη και η επένδυση θα πρέπει, (εάν και εφ' όσον πάρει την άδεια), να αρχίσει να αποδίδει από του χρόνου.

Ήταν πρωτοποριακό όχι για μόνο την εποχή του, αλλά ακόμη και για σήμερα, εάν σκεφτούμε ότι απευθυνόταν αποκλειστικά σε γυμνιστές, διαθέτοντας παράλληλα μια σειρά από πρόνοιες, όπως οι υποδομές για ΑΜΕΑ ή το ελεύθερο για τα ζώα, που ακόμη και τώρα δεν θεωρούνται δεδομένα. Ο λόγος για το ξενοδοχείο «Ακτή Σαλάντι», μπροστά σε μια από τις ωραιότερες παραλίες της Αργολίδας, το οποίο λειτούργησε τη δεκαετία του ’80 σαν hotel γυμνιστών, κατά τα πρότυπα αντίστοιχων ξενοδοχείων στην Ευρώπη, πολεμήθηκε σκληρά από κατοίκους της περιοχής, με τη συνδρομή και της Εκκλησίας, και τελικά οδηγήθηκε στο προσωρινό, -αρχικά-, λουκέτο και σε αλλαγή ιδιοκτησίας. Στη συνέχεια μισοδούλεψε σαν… κανονικό ξενοδοχείο, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να ορθοποδήσει, παρότι άλλαξε χέρια αρκετές φορές. Το αποτέλεσμα ήταν να βάλει οριστικό λουκέτο και να παραμένει σήμερα, άδειο, ερειπωμένο, παραδομένο στη φθορά του χρόνου και στις ορέξεις όσων το λεηλατούν κατά συρροή…Η «ένδοξη εποχή» των γυμνιστώνΣτις αρχές της δεκαετίας του ‘80, όταν στην Ελλάδα έπνεε γενικότερα ένα ρεύμα αλλαγής και αποτίναξης των συντηρητικών προτύπων του παρελθόντος, η ιδέα για ένα ξενοδοχείο που θα απευθύνεται σε συγκεκριμένο target group, όπως θα λέγαμε σήμερα, ήταν όντως πρωτοποριακή. Αφενός γιατί έφερνε κάτι καινοτόμο σε σχέση με την τότε «μονοποικιλιακή» φιλοσοφία της «βαριάς βιομηχανίας» του τουρισμού, αφετέρου γιατί ερχόταν κατά κάποιο τρόπο να εκφράσει,-και να εκμεταλλευτεί εμπορικά-, έστω και καθυστερημένα, τις απελευθερωτικές τάσεις που κυριάρχησαν στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και μετά. Στην προκειμένη περίπτωση δεν είχαμε να κάνουμε με ένα “adults only hotel”, όπως συμβαίνει τώρα, αλλά με ένα ξενοδοχείο που φιλοξενούσε γυμνιστές, ταυτόχρονα όμως είχε λάβει και όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μη σκανδαλίζεται ο τοπικός πληθυσμός. Δηλαδή ήταν περιφραγμένο προκειμένου να αποκλείεται κάθε επαφή ανάμεσα στους γυμνιστές και στους κατοίκους του γειτονικού χωριού των Διδύμων, που απέχει πέντε χιλιόμετρα, αλλά και για να αποτραπεί η προσέλκυση ηδονοβλεψιών, που τότε έκαναν θραύση…Το «Ακτή Σαλάντι» διέθετε όλα τα κομφόρ, από τηλεόραση, ψυγείο και κλιματισμό σε όλα τα δωμάτια, μέχρι αίθουσες εκδηλώσεων και συνεδριάσεων, πρόσβαση σε γήπεδα βόλεϊ, τένις, mini golf, παιδότοπο και κομμωτήριο. Το βασικότερο όμως ήταν η τοποθεσία του. Φτιαγμένο μέσα σε ένα ιδανικό περιβάλλον, περιτριγυρισμένο από πλούσια βλάστηση και έχοντας μπροστά μια από τις ωραιότερες παραλίες της περιοχής με καθαρά και καταγάλανα νερά. Όπως ήταν φυσικό, λοιπόν, εξελίχθηκε σε πόλο έλξης των…απανταχού γυμνιστών και κυρίως εκείνων από τις συννεφιασμένες χώρες της Β. Ευρώπης που έβλεπαν στην ηλιόλουστη Ελλάδα και στο συγκεκριμένο τόπο τον δικό τους «παράδεισο». Από τον «παράδεισο» στην «κόλαση»…Το πρόβλημα, όμως, ήταν ότι κάποιοι άλλοι έβλεπαν εκεί την… «κόλαση». Έτσι, παρά την επιτυχημένη πορεία του, που ασφαλώς είχε και τα οφέλη της για την περιοχή, ορισμένοι κάτοικοι και τοπικοί παράγοντες κήρυξαν τον «ανένδοτο» ενάντια στα «Σόδομα και Γόμορρα» που (δήθεν) συνέβαιναν εκεί. Δεν ήθελε και πολύ μέχρι η υπόθεση να γίνει θέμα και σε εφημερίδες της εποχής, με φαρδιές πλατιές τις φωτογραφίες από τις μαχητικές διαδηλώσεις των κατοίκων έξω από την πόρτα του ξενοδοχείου, ζητώντας την ηθική τους «περιφρούρηση», όσο κι αν στην πραγματικότητα ουδείς τους απειλούσε. Το αποτέλεσμα ήταν το ξενοδοχείο να «στιγματιστεί» και σταδιακά να πέσει στις προτιμήσεις των Ευρωπαίων γυμνιστών που ακολούθησαν άλλους προορισμούς. Οι αρχικοί ιδιοκτήτες το έκλεισαν μέχρι να βρεθούν οι επόμενοι που το λειτούργησαν ως κανονικό ξενοδοχείο. Τα χρόνια όμως είχαν περάσει, το οικοδόμημα χρειαζόταν γερή επένδυση για να ανταποκριθεί στον ανταγωνισμό, σε μια εποχή που όλος σχεδόν ο τουρισμός κατευθυνόταν στα νησιά και το μοιραίο δεν άργησε να έλθει. Οι τίτλοι τέλους έπεσαν για το «Ακτή Σαλάντι» με το κτίριο και την άδεια πισίνα να θυμίζουν την «πικρή» ιστορία του παρελθόντος. Το πωλητήριο και οι υποδομές. Στη συνέχεια έγιναν αρκετές προσπάθειες να πουληθεί, χωρίς όμως αποτέλεσμα καθώς το οικοδόμημα ήταν παλιό, -του 1974-, και χρειαζόταν ριζική ανακαίνιση. Τούτο προφανώς επικράτησε έναντι των πολλών συγκριτικών πλεονεκτημάτων του. Το ξενοδοχείο συνολικής δυναμικότητας 924 κλινών, ήταν χτισμένο σε οικόπεδο 114,5 στρεμμάτων, σε πολύ κοντινή απόσταση από την παραλία, ενώ αναπτυσσόταν σε 10 επίπεδα. Διέθετε καλωδιακή τηλεόραση, γεώτρηση, πάρκινγκ 100 θέσεων κ.ά. Το συγκρότημα αποτελείτο από το κεντρικό κτίριο που περιλαμβάνει υπόγειο με τους βοηθητικούς χώρους όπως πλυντήρια κ.λπ., ισόγειο στο οποίο βρίσκεται η ρεσεψιόν, καθιστικό, μπαρ και 3 restaurant χωρητικότητας 900 ατόμων, χώρος ψυχαγωγίας καθώς και κουζίνα και μπάνια, τον ημιώροφο στον οποίο βρίσκονται οι κοιτώνες του προσωπικού, και 8 ορόφους που έχουν συνολική επιφάνεια 15.960 τ.μ. και στους οποίους βρίσκονται 296 δωμάτια και 32 σουίτες δίχωρες.Το ξενοδοχείο είχε κεντρικό κλιματισμό, 5 ασανσέρ και τεράστιες βεράντες συνολικής επιφανείας 1800 τ.μ. με θέα θάλασσα. Επίσης συγκρότημα 76 bungalows (3 κλινών, με μπάνιο και μπαλκόνι) συνολικής επιφανείας 2.200 τμ.Παράλληλα υπάρχουν κτίρια υποστήριξης και υπηρεσιών για τα bungalows, ταβέρνα πλήρως εξοπλισμένη επιφάνειας 150 τ.μ. χωρητικότητας 300 ατόμων, 2 night clubs, περιοχή μίνι γκολφ, γήπεδο τένις και βόλεϊ, παιδική χαρά, πισίνα ενηλίκων καθώς και παιδική πισίνα, αμφιθέατρο. Διέθετε ακόμη βιολογικό καθαρισμό δυνατότητας 2000 ατόμων και δεξαμενές νερού, ενώ ο περιβάλλον χώρος είναι δεντρόφυτος με 1000 ρίζες ελιές και 500 λεμονιές. Παρ’ όλα αυτά, δεν κατάφερε να «ανθίσει» ξανά, αλλά έμεινε ένα λεηλατημένο κουφάρι που εξακολουθεί να αναζητεί τη θέση του στο μέλλον… Πηγή: NEW MONEY/5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2021, ΣΤΕΛΙΟΣ ΓΡΙΜΑΝΗΣ

υτή η αίσθηση της ελευθερίας που αισθάνεσαι, όταν βουτάς γυμνός στη θάλασσα το καλοκαίρι, δεν συγκρίνεται με καμία άλλη. Το κορμί που ενώνεται με το νερό, την αμμουδιά, τη φύση και το μυαλό που χαλαρώνει και αφήνει πίσω του όλες τις έννοιες που το ταλαιπώρησαν μέσα στο χειμώνα είναι αξίες ανεκτίμητες. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι λίγοι εκείνοι που διστάζουν να κάνουν γυμνισμό, επειδή για κάποιο λόγο ντρέπονται ή θεωρούν πως δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία τους. Μια βουτιά χωρίς μαγιό, όμως, είναι ικανή να τους πείσει για το αντίθετο. Ειδικά, αν ρίξουν μια ματιά και σε μερικές από τις φανταστικές παραλίες που διαθέτει η Ελλάδα, στις οποίες τα ρούχα είναι περιττά.Χαλικιάδα, Αγκίστρι Μία από τις πιο κοντινές παραλίες γυμνιστών στην Αθήνα βρίσκεται στο γειτονικό Αγκίστρι. Στην απόκρημνη παραλία της Χαλικιάδας, ο χρόνος δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Εκεί βρίσκουν καταφύγιο εδώ και πολλά χρόνια όλες οι «ελεύθερες» ψυχές. Μπορεί να είναι λίγο δύσκολο το κατέβασμα (και το ανέβασμα), αλλά όταν φτάσεις στην ακρογιαλιά δεν έχει πλέον τίποτα σημασία. Απολαμβάνεις τα γαλαζοπράσινα νερά και το τοπίο με την πυκνή βλάστηση ακριβώς από πάνω σου. Κέδρος, Δονούσα Ίσως η πιο γνωστή παραλία της Δονούσας, η οποία αποτελεί παράλληλα και πόλο έλξης πολλών γυμνιστών. Στο πίσω μέρος της θα βρεις σκηνές από ταξιδιώτες, που κάνουν ελεύθερο camping, ενώ μπροστά υπάρχει ένα μικρό beach bar για τα απολύτως απαραίτητα.Σε μικρή απόσταση από την ακτή, στο μέσον περίπου του κόλπου και σε βάθος μόλις τεσσάρων μέτρων, υπάρχει ένα μαύρο κουφάρι είναι ό,τι έχει απομείνει από τα ύφαλα ενός Γερμανικού πλοίου, το οποίο βυθίστηκε στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Ιδανικό σημείο για βουτιές και εξερεύνηση. Σε κοντινή απόσταση από τον Κέδρο, υπάρχει και η πανέμορφη παραλία Λιβάδι, επίσης για γυμνιστές, μόνο που η πρόσβαση γίνεται κυρίως με καραβάκι. Άη Γιάννης, Γαύδος Στη Γαύδο όλα είναι πιο χαλαρά. Ουσιαστικά μπορείς να κάνεις γυμνισμό σε οποιαδήποτε παραλία, όμως, η πιο φημισμένη είναι αυτή του Άη Γιάννη, η οποία βρίσκεται στο βόρειο μέρος του νησιού. Η παραλία έχει λεπτή ξανθή άμμο με αμμόλοφους και κέδρους και δεν υπάρχει καμία ανθρώπινη παρέμβαση, παρά το γεγονός πως κάθε καλοκαίρι καταφθάνει εκεί πλήθος κατασκηνωτών. Η περιοχή πήρε το όνομά της από το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη, που βρίσκεται πάνω από την παραλία και μπορείς να φτάσει εκεί από ένα μονοπάτι. Μυρτιώτισσα, Κέρκυρα Στη δυτική ακτή του νησιού, ανάμεσα στα χωριά Πέλεκας και Βάτος, θα βρεις αυτή τη μικρή απομονωμένη παραλία, την οποία επισκέπτονται κάθε χρόνο δεκάδες γυμνιστές. Μπορεί ο δρόμος για να φτάσεις μέχρι εκεί να είναι λίγο δύσκολος, όμως, το τοπίο σε αποζημιώνει στο έπακρο. Είναι περιτριγυρισμένη από βράχους και πυκνή βλάστηση, με λεπτή άμμο και γαλαζοπράσινα νερά. Μιας και πλέον, όμως, έχει αρχίσει να γίνεται αρκετά γνωστή, καλό θα ήταν να πας από νωρίς για να πιάσεις θέση. Παραλία Camping, Αντίπαρος Ένα από τα πιο γνωστά spots των γυμνιστών στην Ελλάδα. Εδώ και κάμποσες δεκαετίες το κάμπινγκ της Αντιπάρου μαζεύει άτομα όλων των ηλικιών, τα οποία θέλουν να ξεφύγουν από τους πιεστικούς ρυθμούς της πόλης και να απολαύσουν το καλοκαίρι ξέγνοιαστα. Ο γυμνισμός σε ένα μέρος της παραλίας του κάμπινγκ, όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά προτιμάται κιόλας από τους περισσότερους παραθεριστές. Μικρή Μπανάνα, Σκιάθος Λίγο πιο μακριά από τη φασαρία, τα φώτα και την ξέφρενη διασκέδαση της Σκιάθου, υπάρχει μια παραλία, στην οποία τα ρούχα δεν έχουν καμία θέση. Ένα μέρος που θυμίζει τροπικό νησί, με χρυσή αμμουδιά, πυκνή βλάστηση και διάφανα νερά. Η Μικρή Μπανάνα είναι μία από τις πιο διάσημες παραλίες γυμνιστών σε όλη την Ελλάδα και μάλιστα έχει και τη δική της πινακίδα με την ένδειξη Nudist Club Greece. Βρίσκεται μετά τη Μεγάλη Μπανάνα και είναι πιο απομονωμένη και ήσυχη. Πετάς το μαγιό σου και χάνεσαι στη μαγεία της. Κόκκινη Άμμος, Κρήτη Η φήμη της Κόκκινης Άμμου έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τα σύνορα της Κρήτης και της Ελλάδας, καθώς περιλαμβάνεται στη λίστα με τις καλύτερες παραλίες γυμνιστών στον κόσμο. Αν και κρυμμένη από την κοινή θέα, βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα κοσμοπολίτικα Μάταλα. Ο δρόμος για να φτάσει εκεί είναι μακρύς και δύσκολος, έχει κούραση, αλλά στη θέα της συγκεκριμένης παραλίας, τα ξεχνάς όλα. Τα νερά είναι πεντακάθαρα και το τοπίο μαγευτικό. Για να έχεις μια ολοκληρωμένη εμπειρία από την Κόκκινη Άμμο, όμως, πρέπει να μείνεις μέχρι να δύσει ο ήλιος. Τότε που η παλέτα της φύσης απογειώνεται και οι φωτογραφίες που θα βγάλεις δεν θα χρειάζονται κανένα απολύτως φίλτρο. Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στις 18 Ιουλίου του 2021 από τον Γιάννη Μπαϊρακτάρη. Πηγή: ΟΝΕΜΑΝ, 20/7/2023.

Gymnokratia.gr
Γυμνοκρατία
Ενημερωτικός ιστότοπος